Regionale spreiding: een nieuw probleem?

Uit een door PDC uitgevoerde analyse van de kansrijke kandidaten bij de verkiezingen blijkt onder meer dat de regionale spreiding lijkt af te nemen. Zo komen er mogelijk slechts twee Zeeuwen in de nieuwe Kamer. Behalve uit de steden zijn er verder nauwelijks kandidaten uit de Noord-Hollandse plattelandsstreken.

Vraag is of dat echt een probleem is en of er een oplossing voor is. Nu traditionele partijen met dalende zetelaantallen te maken hebben gekregen of kregen, is het samenstellen van een evenwichtig lijst steeds lastiger. Er zijn veel factoren die moeten worden meegenomen: man/vrouw, jong/oud, deskundigheid. Regionale spreiding lijkt daarbij aan gewicht te hebben verloren. Het Nederlandse parlement kende overigens minder uitgesproken regiovertegenwoordigers dan wellicht wordt gedacht. Kamerleden uit Drenthe, Zeeland of Flevoland waren er altijd maar in kleine aantallen en vraag is of er bijvoorbeeld een echt 'Noord-Holland-gevoel' is.

Zelfs onder het districtenstelsel was lang niet altijd sprake van echte regiovertegenwoordigers. Het district Ommen had Abraham Kuyper als vertegenwoordiger, Den Helder had oud-minister De Meester als afgevaardigde en De Savornin Lohman, van oorsprong Groninger, werd steeds gekozen via het district Goes. Geen van hen woonde in hun district en echte streekafgevaardigden waren zij zeker niet.

PDC-onderzoek

Een profiel van de kandidatenlijsten van een aantal partijen die deelnemen aan de Tweede Kamerverkiezingen 2017. Voor deze analyse is uitgegaan van het zetelaantal dat wordt genoemd in de Peilingwijzer. Per partij is

uitgegaan van hoogste aantal zetels. Daardoor komt het totaal op 166 zetels.