Policy Paper 3: 'Hoe sterkere europartijen kunnen bijdragen aan de Europese representatieve democratie'

De voortdurende Europese integratie heeft tot een democratisch tekort geleid: het Europese besluitvormingsproces is slechts gedeeltelijk democratisch gelegitimeerd. In nationale politieke stelsels vormen politieke partijen een belangrijke schakel tussen het bestuur en de burgers. Op vergelijkbare wijze verwachten de Europese verdragen van Europese politieke partijen (europartijen) dat zij de kloof tussen de Europese burgers en de Europese instituties kunnen overbruggen door 'uiting te geven aan de wil van de burgers van de Unie'. Maar veel Europese partijen voldoen niet aan deze eis: zij zijn niet of slecht beperkt in staat hun achterban in het Europese politieke proces te representeren op een vergelijkbare wijze als nationale partijen.

Gerrit Voerman en Simon Otjes betogen in dit policy paper dat de europartijen de hen toegedichte representatieve taak niet of in ieder geval niet in voldoende mate vervullen. Op basis van een analyse van de organisatorische structuur en de historische ontwikkeling van deze partijen blijkt dat europartijen onvoldoende in staat zijn kiezers te overtuigen en over te halen om op hun kandidaten te stemmen. Vervolgens geven de auteurs aan op welke wijze de gebrekkige representatiefunctie van europartijen versterkt zou kunnen worden.

De auteurs presenteren deze voorstellen in de vorm van beleidsaanbevelingen voor hervormingen van de institutionele context waarbinnen de europartijen functioneren. Ook hervormingen van organisatorische relaties met de nationale lidpartijen zouden moeten leiden tot een meer betekenisvolle positie van de europartij tussen de burgers en 'Brussel'.