‘Kritische reflectie Binnenhof’

Alex Brenninkmeijer over stikstof en ‘Groningen’

Er is behoefte aan een ‘kritische zelfreflectie aan het Binnenhof’ na enkele corrigerende tikken van de Raad van State. Voormalig Nationaal Ombudsman Alex Brenninkmeijer, sinds vijf jaar lid van de Europese Rekenkamer, vindt dat zowel de Eerste als de Tweede Kamer na de uitspraken van de hoogste bestuursrechter over stikstof en de Groningse gaswinning ‘de hand in eigen boezem’ moet steken.

‘De rechterlijke besluitvorming [komt] noodgedwongen meer ‘tegenover’ de politieke besluitvorming te staan’, analyseert hij. ‘Het is weinig reëel om als reactie kritisch naar de rechter te kijken. Waar behoefte aan bestaat is kritische zelfreflectie rond het Binnenhof.’ Hardop vraagt Brenninkmeijer zich af of het parlement wel voldoende kritisch is geweest. Is de Eerste Kamer nog wel de kamer van reflectie? En doet de Tweede Kamer niet te veel aan zelfbinding via coalitieafspraken?

Kopieert Rutte Den Uyl? Een maximumsnelheid van 100 km op de snelwegen herinnert aan het kabinet-Den Uyl [‘rood met een witte rand’]. Dat zag zich door de oliecrisis in het najaar van 1973 - Nederland werd getroffen door een Arabische olieboycot - gedwongen de snelheid op de autowegen te beperken. Ook toen waren automobilisten boos. Lobbyclub knac voerde actie: ‘Ik rijd honderd als Den Uyl opdondert’. Er bestaan romantische herinneringen aan een andere maatregelen: de autoloze zondag. Maar ook dat ging niet van een leien dakje. Kon je dominees verbieden ’s zondag met de auto naar de kerk te gaan?