'Parlement met tanden'

Advies Jan de Wit voor nieuwe enquête: minder geheim

De parlementaire enquêtecommissie naar woningcorporaties moet geen genoegen nemen met allerlei 'geheimhoudingsbepalingen'.
Bij de start van een nieuwe parlementaire enquête adviseert het SP-Kamerlid Jan de Wit, voorzitter van de onderzoekscommissies naar de financiële crisis, zijn 'opvolgers' om 'niet te snel in te stemmen met de vertrouwelijkheid' van informatie.
'De nieuwe enquêtecommissie doet er goed aan heel kritisch te kijken naar de wijze van informatieverschaffing', schrijft De Wit in een terugblik op 'zijn' enquête, geschreven op verzoek van het Montesquieu Instituut.

Een van de grootste problemen waarmee de commissie-De Wit zich geconfronteerd zag, was de geheimhoudingsverplichting. Op grond daarvan is alle informatie die banken verstrekken aan De Nederlandsche Bank en Financiën geheim.
Maar zo kon de enquêtecommissie haar werk niet doen, vond ze. Het conflict liep zo hoog op dat de Raad van State werd ingeschakeld. Uiteindelijk kreeg de commissie inzage in alle stukken, maar kon ze niet alle vertrouwelijke informatie in het openbaar gebruiken. 'Dat is jammer', stelt De Wit achteraf vast.

'Alle wetten en koninklijke besluiten worden door de Koning en door een of meer ministers of staatssecretarissen ondertekend.' Zo wil de Grondwet het en zo gebeurde al daags na de inhuldiging. Koning Willem-Alexander zette op 1 mei al zijn handtekening, hier compleet met het zogenaamde 'contraseign', de handtekening waarmee een minister of staatssecretaris zijn verantwoordelijkheid voor de koninklijke handtekening neemt en die vereist is om een besluit of wet bindend te maken.

Europarlementariërs moeten vooral het nationale belang verdedigen.

Fleur de Beaufort, medewerker Teldersstichting (VVD), versus Thijs Berman, lid van het Europees Parlement (PvdA)

Roel Bekker

Er zijn van die zaken waar je niet tegen kunt zijn. Transparantie is een dergelijk begrip, integriteit ook en niet te vergeten draagvlak. Verantwoording zit ook in die categorie. We vinden het gewenst dat iedereen zich verantwoordt, liefst in het openbaar en het liefst ook zodanig dat er ook nog wat te genieten valt. We kunnen er niet genoeg van krijgen en accepteren graag dat verantwoording vaak gepaard gaat met dikke, onleesbare rapporten, als opmaat naar de onverbiddelijke waarheid.

Verantwoordingsdag, het werd ooit gezien als de Nationale Dag van Ultieme Loutering, een dag waarop wij ineens het licht zouden zien, en dag waarop alle zonden van de overheid kenbaar zouden worden en de zondaars terechtgesteld. We genieten al bij voorbaat bij de aanblik van de bestuurder die zich eerst in duizend bochten wringt en daarna meedogenloos gedwongen wordt zijn hoed op te eten.

Kunt u deze nieuwsbrief niet goed lezen? Bekijk dan de online versie.